Wielka Sobota do zmroku jest czasem ciszy, tradycyjnego postu i czuwania przy grobie, a po zmroku rozpoczyna zupełnie nowy rozdział, świętą Noc Zmartwychwstania.
W ciągu dnia ludzie gromadzili się w kościele i rozważali śmierć Jezusa oraz zstąpienie Zbawiciela do piekieł.
W ostatnią sobotę marca, o godz. 20:00 bardzo licznie zebraliśmy się w naszym kościele by przeżywać Liturgię Wigilii Paschalnej. Przewodniczył jej ks. Marek Bieńkowski, a koncelebrowali ks. Prałat Stanisław Dzyr i ks. Tomasz Wakuła
Punktualnie o godz. 20:00 przed świątynią zapłonęło ognisko, które poświęcił celebrans i od którego zapalił Paschał. Następnie celebrans wszedł do ciemnego kościoła, gdzie po trzykrotnym śpiewie „Światło Chrystusa” i odpowiedzi wiernych: „Bogu niech będą dzięki” — w świątyni rozbłysły wszystkie światła, a my mogliśmy zapalić nasze świece. Liturgia światła zakończyła się odśpiewaniem tzw. Orędzia Paschalnego, czyli modlitwy dziękczynno-uwielbiającej, która wysławia łaskę zbawienia. Następną częścią liturgii była Liturgia Słowa. Była ona bardziej rozbudowana niż zwykle. Po każdym czytaniu wszyscy wierni wstawali, a celebrans śpiewał modlitwę. Po ostatnim czytaniu ze Starego Testamentu, po psalmie i po modlitwie kapłana zapalone zostały świece na ołtarzu i zaintonowany został hymn „Chwała na wysokości Bogu”. W czasie śpiewu rozległy się organy i biły wszystkie dzwony obwieszczające radość ze Zmartwychwstania. Podczas Liturgii Chrzcielnej odśpiewana została Litania do Wszystkich Świętych i wspólnie odnowiliśmy przyrzeczenia chrzcielne, gdzie wyrzekliśmy się szatana i grzechu oraz wyznaliśmy wiarę w Boga. Liturgię Wigilii Paschalnej zakończyła liturgia Eucharystyczna.
Wydawało się, że wszystko się skończyło. Bo zazwyczaj śmierć kończy wszystko. Ale nie w tym przypadku. Trzeciego dnia Jezus powstaje z grobu. Pokazuje, że nadzieje w Nim pokładane nie były daremne. Chrystus, zwyciężywszy śmierć, też obiecuje zmartwychwstanie wierzącym w Niego.
Dziękujemy ks. Markowi, ks. Tomaszowi i ks. Prałatowi za ukazanie piękna Liturgii Paschalnej; ks. Proboszczowi za niestrudzoną posługę w konfesjonale, a wszystkim uczestniczącym za żarliwą modlitwę.