4 września w kalendarzu liturgicznym przypada wspomnienie błogosławionej Stelli i jej 10 Towarzyszek, bardziej znanych jako 11 męczennic z Nowogródka. O świcie 1 sierpnia 1943 roku echo poniosło w las jedenaście strzałów przeznaczonych dla Sióstr Nazaretanek z Nowogródka. Poświęciły swe życie za uwięzionych mieszkańców Nowogródka aresztowanych i skazanych na śmierć. 5 marca 2000 r. Jan Paweł II wyniósł rozstrzelane siostry do chwały ołtarzy. Wśród nich była Siostra Daniela związana z nasza parafią.
Błogosławione z Nowogródka
Siostry nazaretanki przybyły do Nowogródka w 1929 roku. W Kościele Przemienienia Pańskiego, w swoich klęcznikach modlitwą rozpoczynały dzień.
31 lipca wieczorem siostry otrzymały wezwanie na komisariat. Po wieczornym nabożeństwie 11 sióstr stawiło się na wezwanie…. Jeszcze tego samego wieczoru Niemcy wywieźli siostry za miasto, szukając miejsca na egzekucję. Nie znaleźli, więc wrócili na komisariat i zamknęli siostry w piwnicach. Następnego dnia, w niedzielę 1 sierpnia 1943 roku około 5.00 rano ponownie wywieźli siostry około 5 km. od miasta. Tam w lesie rozstrzelali 11 sióstr nazaretanek. (źródło: http://www.nazaretanki.pl/blogs.htm)
Były to:
- Maria Stella od Najświętszego Sakramentu (Adela Mardosewicz);
- Maria Imelda od Jezusa Hostii (Jadwiga Żak);
- Maria Rajmunda od Jezusa i Maryi (Anna Kukołowicz);
- Maria Daniela od Jezusa i Maryi Niepokalanej (Eleonora Aniela Jóźwik);
- Maria Kanuta od Pana Jezusa w Ogrójcu (Józefa Chrobot);
- Maria Sergia od Matki Bożej Bolesnej (Julia Rapiej);
- Maria Gwidona od Miłosierdzia Bożego (Helena Cierpka);
- Maria Felicyta (Paulina Borowik);
- Maria Heliodora (Leokadia Matuszewska);
- Maria Kanizja (Eugenia Mackiewicz);
- Maria Boromea (Weronika Narmontowicz).
Parafia Adamów
Adamowska parafia erygowana została 26 sierpnia 1545 roku przez Piotra Gamrata, arcybiskupa Gniezna i Krakowa, Prymasa Królestwa Polskiego. Pierwotny kościół drewniany pod wezwaniem Św. Jana Chrzciciela w Adamowie rozebrany został w 1773 r., drugim kościołem była kaplica św. Antoniego rozebrana w 1874 r. Obecny kościół pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Św. konsekrowany został 14 października 1860 r. przez biskupa Beniamina Piotra Szymańskiego. W tych świątyniach na przestrzeni wieków wierni korzystali z sakramentów św., chrzczone były dzieci i zawierane związki małżeńskie.
Nazwisko Józwik nosi 106 osób i jest to druga co do wielkości (po Dzidach), populacja zamieszkująca Adamów. Z najstarszych zachowanych w parafii akt wynika, że na początku XVIII wieku w Adamowie żyły 4 rodziny noszące nazwisko Józwik. Byli to małżonkowie: Grzegorz i Agnieszka, Albert i Zofia, Stanisław i Elżbieta oraz Kacper i Katarzyna. Ci ostatni są protoplastami rodu, z którego wywodzi się Siostra Daniela. Ich dzieci to: Andrzej (ur. 1720), Jadwiga (1722), Michał (1725), Jakub (1729), Katarzyna (1733) Józef (1734), Wojciech (1739) i Franciszka (1741).
Michał Józwik ożenił się z Elżbietą Karwowską, z ich związku urodziły się: Katarzyna (1751), Łucja (1755), Jan Krzysztof (1759), Laurenty (1761), Jakub (1767) i Salomea (1769).
Jakub Józwik, 6 lutego 1791 r., zawarł związek małżeński z Katarzyną Chylińską, ich dzieci to: Szymon (1792) i Małgorzata (1796). Zmarł 19 maja 1797 r.
Pradziadkowie s. Danieli
W latach 1761-1788 w parafii adamowskiej organistą był Kazimierz Tereskiewicz, 6 lutego 1779 roku poślubił Marcjannę. Z ich małżeństwa urodziły się dzieci: Tekla (1779), Franciszek (1781), Apolonia (1784), i Marianna ur. 30 czerwca 1786 r., która w roku 1804 zawarła związek małżeński z Walentym Dzido, z ich małżeństwa urodziła się córka Zofia (1805). Walenty wkrótce zmarł, a Marianna ponownie wyszła za mąż za Szymona Józwika ur. 28 października 1892 r. syna Jakuba i Katarzyny. Ze związku Szymona i Marianny (pradziadkowie s. Danieli) urodziły się dzieci: Paweł (1810), Jan (1811), Marianna (1813), Marianna Anna (1814), Michał (1816) i Walenty (1819). W 1843 zmarła Marianna mając 56 lat. Szymon w 1844 r. mając 52 lata poślubił Helenę Łucjan wdowę lat 50, zmarł 20 stycznia 1845 r. w Adamowie.
Dziadkowie s. Danieli
Jan Józwik urodził się w Adamowie 23 sierpnia 1811 r. i tego samego dnia został ochrzczony w kościele parafialnym. Mając 18 lat i 6 miesięcy 21 lutego 1830 poślubił Katarzynę z d. Jawoszek 18 lat, urodzoną w Lipinach, córkę Jakuba i Teresy z d. Napora (dziadkowie s. Danieli). Z tego małżeństwa narodziły się dzieci: Michał (1832), Jacek (1836), Łucja (1842), Jan (1844), Katarzyna (1846) i Stanisław (1850).
Akt chrztu znajdujący się w parafii Adamów:
„Działo się w Mieście Adamowie Dnia Dziewiątego Maja Tysiąc osiemset pięćdziesiątego roku, o godzinie jedenastej rano stawił się Jan Jóźwik, gospodarz w Adamowie zamieszkały lat czterdzieści mający… i okazał nam dziecię płci Męskiej Urodzone w Adamowie dnia ósmego miesiąca i roku bieżącego o godz. piątej rano z jego małżonki Katarzyny Jawoszkownej lat 36 mającej. Dziecięciu temu na chrzcie świętym odbytym w dniu dzisiejszym nadane jest imię Stanisław, a rodzicami chrzestnymi byli Feliks Olędzki i Małgorzata Józwikowa. Akt ten stawiającym przeczytany, przez nas podpisany gdyż pisać nie umieją. Ks. Szymon Grzymała, kanonik podlaski proboszcz Adamowski.”
Rodzina s. Danieli
Stanisław Józwik ur. 9 maja 1850 r., w Adamowie, mając 28 lat, 5 czerwca 1879 roku zawarł sakramentalny związek małżeński z Marianną Zielińską, panną lat 21 mającą, mieszkającą z rodzicami we wsi Poizdów, córką Antoniego i Antoniny z domu Podolska, w kościele parafialnym pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kocku (rodzice s. Danieli). Młodzi małżonkowie po ślubie początkowo zamieszkali w Adamowie i tu urodziła się córka Julianna (1880). Wkrótce przenieśli się do Poizdowa. Julianna zmarła w Poizdowie mając trzy latka. Tam urodziły się pozostałe dzieci: Stefan Ludwik(1886), Konstanty (1888), Stanisława (1891), Eleonora Aniela (1895) i Janina (1901). Stefan mając 34 lata poślubił Mariannę z d. Siwek, Konstanty mając 31 lat poślubił Stanisławę z d. Brygoła, Stanisława poślubiła Piotra Wiącek, a Janina poślubiła Aleksandra Niedziela, a po jego śmierci Piotra Och.
Eleonora Aniela Józwik – błogosławiona siostra Daniela od Jezusa i Maryi Niepokalanej urodziła się ur. 25 stycznia 1895 r. w Poizdowie, do Zgromadzenia Sióstr Nazaretanek wstąpiła 21 stycznia 1920 r. w Warszawie, nowicjat odbyła w Grodnie, po czym została skierowana najpierw do Lwowa, następnie do Kalisza, by ostatecznie trafić w 1932 r. do Nowogródka, gdzie 1 sierpnia 1943 roku wraz z dziesięcioma innymi siostrami zakonnymi została rozstrzelana przez Niemców, a Jan Paweł II wyniósł je do chwały ołtarzy. /Tadeusz Osiński
Prezentacja przygotowana przez s. Różę ze zgromadzenia Sióstr Nazaretanek.